Minimalny skład zespołu resuscytacyjnego przy ciężarnej 3 osoby (jedna osoba do manualnego przesunięcia macicy w trakcie RKO), optymalny 4.

Tłumaczenie własne wybranych rekomendacji z Zatrzymanie krążenia w ciąży. Komunikat naukowy American Heart Association.

• Zespół ratunkowy odpowiedzialny za opiekę nad ciężarną powinien być zapoznany z fizjologicznymi zmianami w ciąży, które mają wpływ na technikę  resuscytacji i potencjalne komplikacje.
• Stan kobiety ciężarnej która zachorowała powinien być określony przy użyciu skali wczesnego ostrzegania early warning score – EWS.
• Jednostki szpitalne podejmujące się opieki nad kobietą w ciąży powinny zapewnić właściwe planowanie „przed zdarzeniem” (pre-event), w tym powinny być przygotowane do resuscytacji w zatrzymaniu krążenia matek i noworodków .
• Pacjentka powinna być ułożona w pozycji leżącej na lewym boku w celu złagodzenia uciskania żyły głównej i aorty.
• Rekomendowane jest podanie 100  % tlenu przez maskę twarzową w celu leczenia lub zapobieganiu hipoksemii.
• Dostęp dożylny powinien być założony powyżej przepony, aby mieć pewność że płynoterapia nie jest zakłócona poprzez ucisk ciężarnej macicy.
• Czynniki zaostrzające stan pacjentki powinny być badane i leczone.
• Uciskanie klatki piersiowej powinno być wykonywane z szybkością co najmniej 100 na minutę, na głębokość co najmniej 5 cm, umożliwiając pełną relaksacje klatki piersiowej przed następnym uciśnięciem, z minimalnymi przerwami, i przy współczynniku kompresji/ wentylacji 30: 2.
• Przerwy powinny być minimalizowane i ograniczone do 10 sec z wyjątkiem przerwy na intubacje i użycia defibrylatora.
• Pacjentka powinna być ułożona na plecach podczas uciskania klatki piersiowej.
• Nie ma w literaturze badania potwierdzającego skuteczność użycia urządzeń mechanicznych do kompresji klatki piersiowej u kobiet w ciąży, dlatego w chwili obecnej nie jest to zalecane.
• Ciągłe, ręczne przesunięcie macicy (LUD) na lewą stronę powinno być zastosowane u wszystkich kobiet ciężarnych podczas zatrzymania krążenia u których macica wyczuwalna jest na wysokości lub powyżej pępka w celu łagodzeniu ucisku żyły głównej dolnej i aorty.
• Jeśli poziom macicy jest trudno określić (np.: chorobliwa otyłość) należy podjąć próbę wykonania LUD jeśli jest to technicznie wykonalne.
• Ratownik powinien umieścić nasadę jednej dłoni na środku klatki piersiowej (dolna połowa mostka) i nasadę drugiej dłoni na pierwszej tak żeby obie dłonie równolegle się pokrywały.
• Rekomendowana defibrylacja u kobiet w ciąży jest taka sama jak w algorytmie RKO dorosłej osoby.
• na oddziałach wewnątrzszpitalnych, których rzadko wykonuje się defibrylacje zaleca się użycie trybu AED.
• Rekomendowane jest ułożenie przednio – tylne elektrod do defibrylacji u kobiet w ciąży.
• Hipoksemia powinna być zawsze traktowana jako przyczyna zatrzymania krążenia. Rezerwy tlenu są niższe a metaboliczne potrzeby są większe u kobiet w ciąży w porównaniu z osobą nie będącą w ciąży. Ta wczesna wentylacja jest niezbędna.
• Intubacja powinna być wykonywana przez doświadczony personel.
• Nie powinno być więcej niż 2 próby intubacji.
• Nadgłośniowe sposoby udrażniania dróg oddechowych są preferowaną strategią w przypadku nieudanej intubacji.
• Manewr Selicka nie jest rekomendowany.
• Zalecane jest monitorowanie kapnograficzne.
• Przyjmowanie porodu nie powinno być wykonywane podczas resuscytacji.

Komentarz własny

Niemal wszystkie rekomendacje są: klasy I; Poziom wiarygodności C. Jakiś sporych różnić nie ma między ERC a AHA, jednak jest jedna, znacząca zmiana, która być może znajdzie się w wytycznych resuscytacji 2015. W końcu i jedna i druga organizacja są zrzeszone w ILCOR:

Ciągłe, ręczne przesunięcie macicy (LUD) na lewą stronę powinno być zastosowane u wszystkich kobiet ciężarnych podczas zatrzymania krążenia u których macica wyczuwalna jest na wysokości lub powyżej pępka w celu łagodzeniu ucisku żyły głównej dolnej i aorty.

Niby nic nowego bo w wytycznych resuscytacji 2010 jest również o tym mowa, ale w wytycznych AHA podkreślają w kilku miejscach że minimalny zespół resuscytacyjny powinien wynosi 3 osoby, a optymalne byłyby 4. Można to traktować jako kolejny argument za zmianą zapisu w ustawie o PRM dotyczącego minimalnego składu ZRM.

Autorzy w wielu (nie przytoczonych tu) rekomendacjach podkreślają rolę permanentnego szkolenia algorytmu RKO ciężarnej oraz noworodków zwłaszcza na oddziałach szpitalnych gdzie może dochodzić do takich incydentów. Nie tłumaczyłem tego ponieważ od wielu lat w wytycznych ERC podkreśla się rolę tworzenia zespołów resuscytacyjnych wewnątrzszpitalnych, ale nic z tego w Polsce nie wychodzi.

Jak grochem o ścianę…