Dnia 09.03.2016 na stronie RCL w konsultacjach do projektu rozporządzenia o MCR zostało umieszczonych kilka kolejnych uwag. Wpis obejmuje subiektywny spis ciekawszych propozycji.

Centralny Instytut Ochrony Pracy, Porozumienie Zielonogórskie, Pracodawcy RP, poszczególni wojewodowie (z drobnymi wyjątkami) nie zgłaszają żadnych uwag. Z jednej strony można powiedzieć że te jednostki olały temat. Z drugiej jednak strony nie robią jakiegoś antycznego dramatu z naszych uprawnień jak inne pokrewne grupy zawodowe.

Centrum Medyczne Kształcenia Podyplomowego  (ważna dla nas jednostka!) skupiła się nad merytorycznymi uwagami i nieścisłościami wynikających z treści projektu, które niewątpliwie trzeba wyjaśnić aby w przyszłości nie dochodziło do nieporozumień.

Fundacja Wsparcia Ratownictwa RK prawdopodobnie poprawiła swoje pismo i ponownie wysłała do konsultacji. Jak dla mnie to najbardziej szczegółowe propozycje zmian w projekcie i najlepiej uzasadnione. W tym samym rzędzie można dopisać uwagi Związku Zawodowego Pracowników Ratownictwa Medycznego autorstwa Ireneusza Szafrańca i Romana W. Badacha Rogowskiego (KZZPRM).

Koło najlepszych uwag powinny być również wymienione uwagi PRRM. Dodają oni Propofol, Adenozynę, Tikagrelor, Tramadol, Urapidyl, Metoprolol, Budesonid, RSI, Dopaminum i pompy infuzyjne w ZRM P, Calcium chloratum 10%, USG…

GOPR zwrócił uwagę na fragment dotyczący podania Atropiny w bradyarytmiach. W wytycznych resuscytacji 2010 (w 2015 też) jest taki fragment, który mówi że:

Jeśli nie ma odpowiedzi na leczenie atropiną lub jest mało prawdopodobne, że atropina będzie skuteczna, należy natychmiast wdrożyć stymulację przezskórną (str. 143).

Tak więc nie zawsze atropinizacja może poprzedzić stymulację przezskórną. Z takich ciekawszych zmian to do listy leków dorzucają też roztwór Hartmana (wytyczne resuscytacji 2015) i Acetazolamid (zalecenia IKAR CISA – choroba wysokogórska).

Jarosław Sowizdraniuk podszedł sceptycznie do takich propozycji jak hydroxyzyna, ale uważa RSI jako procedurę obowiązkową dla ratowników medycznych. Autor uwag sceptycznie podchodzi również do podziałów jakie proponuje projekt rozporządzenia. Przecież ratownik medyczny nie zapomina tego co może zrobić w ZRM idąc do pracy w innych jednostkach opieki zdrowotnej…?

Teresa Jackowska konsultant krajowy w dziedzinie pediatrii nie dorzuca żadnych uwag. Nawet nie rozwodzi się nad Ketaminą, nad którą ubolewa wielu autorów uwag.

Opinia Województwa Zachodniopomorskiego jest po naszej stronie. Dorzuciliby ketoprofen, papawerynę i adenozynę do listy naszych leków.

Ogólnopolski Związek Zawodowy Pracowników Bloku Operacyjnego Anestezjologii i Intensywnej Terapii, Ogólnopolski Związek Pielęgniarek i Położnych – Zarząd Regionu Lubelskiego, Ogólnopolski Związek Pielęgniarek i Położnych – Zarząd krajowy, Polskie Towarzystwo Pielęgniarskie, Stanowisko Rady ds. Rozwoju Pielęgniarstwa w Krakowskim Szpitalu Specjalistycznym im. Jana Pawia II próbują udowadniać że nie jesteśmy godni wykonywać swojego zawodu gdziekolwiek indziej niż w ZRM i SOR. Jednym z głównych zarzutów jest „tarcie kompetencji”, zakres dokumentacji i brak samorządu zawodowego, który by nas karał za nasze błędy medyczne. Stowarzyszenia pielęgniarskie próbują na każdym kroku skłócić nasze kompetencje z kompetencjami lekarskimi i pielęgniarskimi co w dobie specjalizacji lekarskich/pielęgniarskich wywołuje niepotrzebne emocje. Czy na oddziałach szpitalnych lekarze nie chcieli by mieć w zespole personel, który w stanach nagłych (w tym NZK) przejmie inicjatywę i poprowadzi lub podejmie współpracę z lekarzami/pielęgniarkami w opiece nad takim pacjentem? Smutne jest to że powyższe środowiska patrzą tylko przez pryzmat własnych interesów nie dostrzegając interesów pacjenta. Ratownicy medyczni są już na oddziałach! Czy te wszystkie wymieniane problemy są aż tak problematyczne?

Wiele uwag dotyczy: odsysania „wydzieliny z górnych dróg oddechowych”, które pomija dolne drogi oddechowe, stosowanie zasad postępowania w przypadku podejrzenia wystąpienia przemocy w tym przestępstw na tle seksualnym, stosowanie zasad aseptyki i antyseptyki, ocena negatywnych skutków stosowania leków, w tym rozpoznanie objawów ich przedawkowania, interpretację EKG, użycie środków zwiotczających, wykonanie pomiaru temperatury głębokiej…

Jeśli tego wszystkiego nie będzie… Trudno. To nie my tracimy tylko pacjent.

Drogi Ustawodawco wybór należy do Ciebie.